Lyra (Lira)

(Z cyklu: Gwiazdozbiory)

Indywidualność bardzo wyrazista
wyłania się z mroku,
jakby spawacze cięli bezgłośnie szyny w oślepiającym blasku eksplozji,
w rozedrganym,
biało-niebieskim świetle acetylenu.
Ulega metamorfozie
i przesuwa się po ścianach liści inaczej niż wszystko,
co wyrastało do tej pory w każdym przedmiocie,
w każdej rzeczy.
Dotyka rdzenia rośliny
i życia,
omiatając moją twarz ledwie wyczuwalnym żarem.

Noc nadchodzi,
szarpiąc wraz z wiatrem niewidzialne struny atmosfer
nad polem,
łąką,
skibami ziemi.
To wszechświat dopełnia pamięć swoją nieograniczonością w krajobrazach potęgowanych
przez rozmaite analogie i symbole,
a świadomość przemijania jarzy się sennie
w kamieniach.
Jestem świadkiem własnego unicestwienia,
widząc siebie w jakiejś metafizycznej rzeczywistości,
która wyzwala promieniowanie czasu.
Od zarania dziejów słyszę ten sam dźwięk, jak przepływa powoli nade mną.
Znika.

(Włodzimierz Zastawniak)

***

https://stellardrone.bandcamp.com/track/ete rnity-reprise

autor

Arsis

Napisany: 2015-08-18 Dodano: 2015-08-18 03:20:50

Ten wiersz przeczytano 625 razy

Oddanych głosów: 1

Rodzaj Bez rymów Klimat Refleksyjny Tematyka Przyroda

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie