Łza 2

Nie mój styl ale z przyjemnością wróciłam :)

Ireneo! - jedynie formalnie zanjdujesz znaczenie słow
- owszem - jako podstawowe - występujące w słowniku.
Czy dzisiaj tak się nie pisze? - to pytanie do myślę -
prowokującego do dyskusji stwierdzenia Floriana. -
otoż - okazuje się, ze się pisze - czego w tym wierszu
mamy namacalny i znakomity dowod. owszem - jest to
powrot do przeszłości, po to, by mogla ona trwać -
przynajmniej czasem - w powrotach.
Dalej - zauroczenie i za Dorotkiem:)
Piękny wiersz. Pozdrawiam:)

aż mnie zatkało, i to tak maksymalnie na plus, ja tam
nie wnikam, czy Mickiewiczujesz, czy prze-wylewnie...
na mnie to działa niesamowicie, ta łza i w moim sercu
się przelewa, i ja w tym wonnym olejku cała, mam
nadzieję, na lot ku niebu :-)

Gdyby nie było tak prze-wylewnie, czytałoby się
lepiej.Jeśli już, to nadaj łzom smak, a kurzowi
zapach.Przesada wiarę zabija, a tę jest przekonanie,
że łza może ulecieć. Zaczęłaś, że się wylewają. Jeśli
opisujesz łzę jako przezroczystą to skąd żal, że nie
zasłania? Prze egzaltowałaś, a szkoda, bo byłaby dobra
liryka.

Mickiewiczujesz :) teraz tak się nie pisze.