Łzy rozpaczy“
Matkom zdradzonym
„Łzy rozpaczy“
Strasznie dziś w kraju papieża
Zimny i zakłamany tam lud
Smutek pięścią do serca uderza
Daremne czekanie na cud.
Pazerna chciwość i zazdrość
Zdławiła kulturę i ład.
Rządzi bezprawie i zdrada
Kler z diabłem za pan brat
Chichoczą w cieniu świadkowie
z bliźnich co w biedzie, kpiąc.
O czwartym przykazaniu
Zapomniał polityk i ksiądz.
powoli zbliżają się Święta,
Z żarcia pęknie niejeden brzuch
Stara Matka w stodole zamknięta
Samotności ogarnia ją duch.
Zrabowali jej godność i dumę
wyłudzili dobytek i dom
planują jak się jej pozbyć
przegonić lub sprzedać na złom.
Popędzą znów na pasterkę
Pokazać obłudne swe twarze
Uklękną bijąc się w pierś
W spektaklu przed ołtarzem.
i tylko ta stara Matka,
Wciąż jeszcze zakłóca ich dom
Zduszą ją we śnie poduszką
A „kumpel”podpisze zgon.
Andrzej Kuc
Niestety, To nie poezja I nie fantazji mej, strofa Prawda żałosna to tylko, Serce z rozpaczy szlocha.
ŁowcaMarzeń
Komentarze (5)
Szczerą prawdę słowem namalowałeś.
Pozdrawiam
„czuły szept” dziękuje za korekturę
Po dwódziestu pięciu latach na emigracji
Popełniam czasem błąd sczególnie pisząc pod wpływem
Takowego natchnienia
bardzo życiowy jakże przemawiający wiersz....
pozdrawiam...
Zgadzam się, że żałosna to prawda. (popraw: zakłóca,
planują, pięścią, czekanie)
Niestety każdy patrzy na siebie, na to żeby było
dobrze tylko nam nie osobą trzecim. +