Mądrala
Zgrywała księżniczkę siedzącą na tronie
-
mądrą panią w złotej koronie
Duma rozpierała ją od środka
Cieszyła się wielce:że mądra,że
słodka...
Ludzie z niej mieli niezłą polewę
Z tronu strącili,spadła na glebę
Upadek oświecił jej rozum pusty,
Gdy z ludu ktoś krzyknął:
- O!Głąb z kapusty!
autor
Okruszek12
Dodano: 2013-02-13 21:49:49
Ten wiersz przeczytano 984 razy
Oddanych głosów: 4
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (3)
Hmmm...ciekawe.
Królowa. Mądra. Słodka... śpiewa?:-) :-) :-)
Fajny. Miłego...
A gdyby tak,
Obejrzeć świat,
Przez szkiełko
Bardziej różowe?