Madziu...
Bo ciągle nie umiem zapomnieć...
Tak bardzo Ciebie tu brak...
Samotność tak mnie przybija
To zmieniło mego życia szlak
I smutek wciąż częściej do niego zawija
Madziu minął prawie rok
Odkąd życie Ci odebrano
Świat robi do przodu wielki krok
O Tobie już prawie całkiem zapomniano...
Lecz w mej pamięci zawsze będziesz trwać
Ja nie zdołam zapomnieć Cię
Nie wiem, co musiało by się stać...
Bo wiem, że kiedyś przecież spotkamy się...
... że Cię tu nie ma już 10 miesięcy, bo przecież powinnaś być:(
Komentarze (1)
Smutek i żal zamknięty w strofach wiersza..... I
podświadome pytanie nad przemijaniem życia ...