Magiczne Pióro

Na stole pióro stare leży
Smutny człowiek wzrokiem je mierzy
Nieśmiale ręką ku niemu bieży
Uczuł chłód metalu ,gdy nagle...
Atrament trysną paletą barw radosnych
Niczym kolorami jesiennych lasów płonących
Barwami delikatnymi jak błękit nieba wiosennego
Emanował radością uśmiechu dziecięcego
Słowem uczucia jak obrazy malował
Piękno ukryte w tym człeku na biel kartki przelał
Tak go za życia pochował
Pochował między wierszami.

Pokój Poetom

autor

Gustaf

Napisany: 2006-10-17 Dodano: 2006-10-17 17:22:04

Ten wiersz przeczytano 553 razy

Oddanych głosów: 7

Rodzaj Rymowany Klimat Rozmarzony Tematyka Nadzieja

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie