magiczne sztuczki
Ilekroć proszę, Ty milczysz
I tylko patrzysz przez ścianę
Ilekroć pytam, Ty płaczesz
Odsuwasz uczucia niechciane
Zamknięta gdzieś pośród potoków
W tym świecie, co nie istnieje
Milczeniem poezję swą tworzysz
Łzami podlewasz nadzieję
A ja pośród świata Twojego
Zgubiony, rozdarty na strzępy
Nie zdołam już Ciebie odnaleźć
Bo w kamień jestem zaklęty
Ma droga już nie mleczno biała
Me słowa już słodycz straciły
Bo gdzieś tam ma miłość została
Wśród dni, które prawdę zabiły
Komentarze (9)
smutno o miłości, i mam nadz, ze już z pewnej
perspektywy, bo wtedy łatwiej. ale bardzo ładnie
Bardzo ładny i smutny wiersz-takie coś to chętnie się
czyta..powodzenia
Wiersz nieźle zrymowany i poprowadzony może sie
podobać.
Bardzo dobrze napisany wiersz, doskonale oddaje klimat
smutku i samotności...
Czas goi rany.Dobry wiersz
Każde zagłebione w swoim cierpieniu,życzę aby się
odnalezli,wiersz ładny ,miło się czyta
"wśród dni które prawde zabiły" pieknie...
Uśmiechnij się, jutro będzie lepiej:)))
Bardzo smutny osobisty ale pięknie wypowiedziana
kwestia i żal Dobry