Magnolią rozkwitłaś
Nie jest to prawdą,bo kocham i lata i jesienie(nawet pewna zima była całkiem,całkiem),ale tak mi się napisało...
białą magnolią dla mnie rozkwitłaś
z dziewczęcym różem pragnień i wstydu
choć w pojedynkę tak jesteś liczna
bo każdy kielich szepcze mnie przytul
aż tyle ciebie w barwach i woni
odurza twoje kobiece sedno
lecz jak przed myślą mam się obronić
o bliskiej chwili gdy płatki zwiędną
i wnikniesz w lato a potem w jesień
bez opadłego już z żalem kwiecia
czy ów esteta we mnie to zniesie
gdyż jego tylko wiosna roznieca
Andrzej Kędzierski,Częstochowa
28.04.2014.
autor
andreas
Dodano: 2014-04-29 19:04:35
Ten wiersz przeczytano 1928 razy
Oddanych głosów: 45
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (55)
Wspaniale o wiośnie z miłością w tle :) Jestem pod
urokiem tego wiersza :) Pozdrawiam ciepło Jędruś :)
Pięknie o miłości.
Pozdrawiam serdecznie.
oj tam oj tam, Jędrek masz problemy, by ty chcesz
zaraz napisać arcydzieło...a tu prosto:po to jesteś
Nike, aby wspierać naszą (niebanalną)lirykę,
pozdrawiam serdecznie:)
Uwielbiam wiersz rymowane.
Bez wątpienia są one trudniejsze.
Jeszcze gdy średniówka jaet utrzymana.
Ty, aby utrzymać średniówkę, używasz często przyimków.
Trzeba na to uważać, żeby nie przesadzić. POWO!
i badyl pięknym się staje, gdy patrzy się na niego z
miłością! pozdrawiam cieplutko ;)
Miłość to moje klimaty, dlatego przeczytałem z
przyjemnością. Pozdrawiam:)
Pięknie piszesz, Andreas. Pozdrawiam :)
pozdrawiam Andrzeju:) myślę, że Rozkaz jest dobry(po
zmianie, bo był błąd- Mojej...już oki, Naszej:)
Pięknie, Andrzeju, jak zwykle u Ciebie.
A wiesz, że Zawisza zdobywcą pucharu Polski?!
Pozdrawiam majowo.
"i wnikniesz w lato a potem w jesień
bez opadłego już z żalem kwiecia
czy ów esteta we mnie to zniesie
gdyż jego tylko wiosna roznieca"
Pozdrawiam serdecznie :-)))
Piękny wiersz.Tylko zakończenie trochę mnie
zaniepokoiło. Czyżby ów esteta był ponadczasowy? Z
niego też opadnie kwiecie.
Bardzo romantycznie...Jak zwykle przeczytałam z
przyjemnością:)
Zawsze jest jakaś wiosna... Pozdrawiam ciepło :))
Świetny wiersz warto go kilka razy przeczytać,trąci
wielkim uczuciem.pozdro
Andrzeju, pozdrawiam majowo:)