Maj, czerwiec, lipiec, sierpień..

Witajcie, moje kochane!
Tak długo was nie pisałem...
Wiecie... rozwijam karierę-
wiele propozycji..
.. ale piszę,żeby nie zapomnieć
-jak to jest was pisać.

W niespodziewanej normalności
teraz siedzi nicość.
Zresztą, chyba...
to nie było to.
A daleko jest- nadal,
moja nadzieja,
którą ukochałem za dużo,
żeby kochała mnie w tej samej ilości.
I nie mam na myśli
dokładnego jej znaczenia.
Przecież wy wiecie,
że człowiek w uczuciu-
musi być wzajemnością
spełniony.

I nie wiem co robić
moje wierszyki.
Mogę wam pisać
dokładnie w szczegółach,
ale nie na tym ta gra polega.
Kiedyś nadzieja
może zrozumie.

Wracam do pracy
pojutrze mam występ-
kolejne dźwięki
jak pierwsze zagrają-
A ja odegram rolę mówcy
z regulowanymi tonami.




Z poważaniem
kończę ten ciąg liter
i myślę, że raz kolejny
udało mi się was napisać.

autor

Korchez

Napisany: 2009-10-16 Dodano: 2009-09-16 18:46:26

Ten wiersz przeczytano 703 razy

Oddanych głosów: 1

Rodzaj Bez rymów Klimat Rozmarzony Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie