Majestat gor

...wydaje mi się że wiem co czujesz...ja nie mogę
wyjechać na dłużej ...Posyłam Ci pozdrowienia z pod
samiućkik Tater....

Wierzę Tobie Tess, że tęsknisz, znam ten ból!
zwiedziłam kawałek świata, ale nie ma jak nasze
kochane Tatry!!!!

Pozdrawiam Cię serdecznie:))

Tyle szerokich pasm krajobrazów, delikatnie otula
wzrok.Piękny opis- zgadzam się z każdym słowem,choć to
nie moje.

Każdy z nas ma swoje tęsknoty myślę, że to jest
związane tym, z jakiej części kraju pochodzi,
Twoją miłością jak i tęsknota są nasze góry Tatry. A
dla mnie nasze ukochane Morze Bałtyckie i nie
zamieniłabym je na żadne inne morze świata.
I wiem, o czym piszesz, ja mogę zawsze o każdej porze
dnia i roku być na plaży i delektować się swoim
szczęściem. Czego i Tobie z całego serca życzę ;)


Pozdrawiam serdecznie:)

..... + ..... :-) Po prostu...piękny...i
...zamyśliłem się w stop-klatce życia,...dziękuję...

Piekny wiersz :) Pozdrawiam Cie, Tesss, wiosennie :)

To co opisałaś i napisałaś jest po prostu : cudne, bo
sercem i tęsknotą pisane. Przesyłam Ci droga Tesss
wiązankę pachnącego bzu, kiść kwitnącego kasztanowca,
pęk delikatnych niezapominajek i haust świeżego
powietrza ze Starego Kraju. Zapewniam Cię, że
pamiętamy tu o Tobie, o Was wszystkich Polakach poza
granicami kraju. Niech Cię Bóg Błogosławi i Twoich
bliskich, oraz wszystkich naszych Rodaków. :)

Z tatrzańskich szczytów juz tylko jeden krok do
nieba:)Przepiekny wiersz+++

Stojąc na szczycie góry i widząc bezkres, zamykając
oczy i doznać poczucia, że ograniczoność patrzenia
legnie wobec wolności umysłu. Pozdrawiam :

Kościuszko. a jakże daleko od Ojczyzny. Opisałaś go z
polotem i gracją

Siła gór, dzięki której powstały, to ich majestat
okazały.

...pięknie opisałaś tęsknotę do Tatr więc posyłam Ci
dzisiejsze krople deszczu majowe,zapachy smreków i
śpiewy ptaszków-e i widok Giewontu na błękitnym niebie
w Święto Królowej Polski posyłam dla Ciebie....

Cała Polska jest usłana pięknem krajobrazów. :)

Piękny opis i tęsknota w wierszu zawarta wzrusza.
Serdeczności :)

...ja też.. tęsknię do Tatr..i smutno mi. zapach
łopianów z Dolinki Białego mam w pamięci, zapach
drewnianych świątków, które strugał przydrożny
rzeźbiarz, szczery zapach powietrza i mokrych skał,
błękit jezior, powykrzywiane palce kosodrzewiny, która
chwytała mnie w drodze... smak jagód z bitą
śmietaną... i to też był sen mój ostatni.. Pozdrawiam
Cię nocną porą, ze wzruszeniem

Bardzo na TAK - i opis, i tytuł. Pozdrawiam
serdecznie.