MAJOWA MIŁOŚĆ

Czemu gwiazd miriady dotknąć płonnie chcemy,
Gdy więdnąca zorza ognie ich rozpali
I, wtuleni razem w rozperlonej trawie
Słówka sobie czule do uszu szepczemy?

Czemu serca biją w rytm kukułczej wróżby,
Gdy wylicza wiosny, które przyjdzie wspólnie
Przeżyć? – Że do późnej, tak wierzymy: zimy!
Choć niekiedy głos jej z nagła dziwnie milknie...

I dlaczego śnimy o baśniowych łąkach,
Po których stapamy zwiewnie niby duszki
Na motylich skrzydłach ponad kielich cudny
Kwiatu, skąd ambrozji słodki zapach kusi?

A wtóruje temu trel słowiczej nuty
Zza nadbrzeżnej skarpy, rzeki, w której łozy
Senna stopa płoszy szmaragdową falę,
Jak dziewczęcy wianek wiosną jej rzucony.

I wzbierają siły tajemniczych potęg,
By określić choćby, co tam w duszy gości:
Nicią złotą w rymy splatam więc fenomen,
Który echem pierwszej, majowej miłości.

autor

wodnik2

Napisany: 2008-11-08 Dodano: 2008-11-09 00:03:13

Ten wiersz przeczytano 1283 razy

Oddanych głosów: 20

Rodzaj Rymowany Klimat Romantyczny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie