makatka powiosenna
to był najchłodniejszy maj od kiedy
pamiętam
właściwie jeszcze jest
tylko Aleja Bukowa
pęka od piękna
Jacek od zawsze był grzeczny można rzec
zawodowo
właściwie jeszcze jest, tylko
ta miłość nieświęta
wisi nad głową
a rzepakom na żółto było wszystko jedno
właściwie jeszcze jest tylko
niezapominajki na próżno
od chłodu bledną
to była najdziwniejsza wiosna od kiedy
ludzie
właściwie jeszcze są tylko
na grobie trawa wyrosła
motylkom
autor
z nick-ąd
Dodano: 2020-05-16 20:03:18
Ten wiersz przeczytano 674 razy
Oddanych głosów: 14
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (9)
Wiersz w stylu vintage i ciekawie wydziergana makatka.
Jej zadaniem było przypominać ludowe - życiowe
mądrości.
Pozdrawiam ciepło :)
Taki mamy klimat.
Lata luty był rekordowo ciepły.
Życiowo. A od tego chłodu i maseczek to wszyscy
pobledliśmy.
Pozdrawiam
Bardzo dobry,życiowy wiersz,
nasze życie jest równie kruche jak skrzydła u
motyla...
Pozdrawiam niedzielnie.
Piękne i poetycko dojrzałe są Twoje wiersze.
Ślę pozdrowienia.
Świetny wiersz
Pozdrawiam serdecznie :)
Jak zwykle - podoba się w treści i formie. Coś się
skończyło - jak wynika z tytułu, a wyblakłe
niezapominajki i pogrzebane motylki zdają się to
potwierdzać.
Miłej niedzieli:)
Klasa.
Smutna klamra spinająca początek z końcem.
Pozdrawiam ciepło :)