Makatka o rozterkach
Gdzie mi uciekasz? Do jakich światów?
Wciąż omamienie Ciebie uwodzi
Już nie rozdajesz nadziei kwiatów
Czemu nie grzejesz? Dlaczego chłodzisz?
Potrafię tylko kochać – nic więcej
Z całym bagażem spraw trudnych, prostych
I namalować Jutro w podzięce
Barwą dojrzałej, czterdziestej wiosny
Czy zrozumiałeś już moją drogę?
Czy umiesz ze mną w deszcz spacerować?
Otrzeć łzę śmiechu, przytulić trwogę
Co niepotrzebne - na zawsze schować?
Wystarczy tylko kochać – nic
więcej
Z całym bagażem spraw trudnych, prostych
Makatki wspólnie pisząc w podzięce
Słów menażerią: smutnych, radosnych
Komentarze (3)
"Wystarczy tylko kochać – nic więcej" niestety
to czasem jest za mało, ładny wiersz
Cokolwiek napiszę zabrzmi banalnie a Twoja makatka nie
zasługuje. W milczeniu oddaję głosik i zostawię sobie,
jeśli pozwolisz jeden wers : ,,, nie, wybacz ale cały
wiersz zostawiam:)
smutny i za razem piekny ...wystarczy tylko
kochać....reszta jes dodatkiem i zróżnicowaniem
...pozdrawiam ciepło