Mała dama

Lat piętnaście miała.
Jak u Roszpunki,
Długie włosy hodowała.

Każdego dnia
Rzucała magiczne zaklęcia
Dla swojego wiecznego szczęścia.

Suknie piękne nosiła, biżuterię...
A drogie perfumy
To był jej powód do dumy.

Podniebienie miękkie miała
Od najlepszych dań,
Słuch wrażliwy
Od skocznych grań.

I myśleć można,
Że wszystko miała:
Nawet zadania matematyczne
Służąca jej na tacy podawała,
Ale mała dama
Kochać nie umiała...

"Mała dama" ma swoje odzwierciedlenie w rzeczywistości...

autor

Fikcja

Napisany: 2008-07-26 Dodano: 2008-07-26 14:04:30

Ten wiersz przeczytano 1604 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Bajka Klimat Wesoły Tematyka Dla dzieci

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie