Mała Ojczyzna
Ten wiersz pragnę zadedykować dla skorusa,który tak pięknie gwarą opisuje swoją "Małą Ojczyznę"
Tu się urodziłem, w dorosłość
wzrastałem,
tutaj się uczyłem i się wychowałem,
w radości i szczęściu, lata upływały,
a także i troski mnie nie omijały.
Tu pierwsze miłostki mnie zauroczyły,
i w rodzinne życie wnet doprowadziły,
tu podjąłem pracę i mam swą rodzinę,
tutaj będę mieszkał, aż życie przeminie.
Prochy moich przodków,matka ziemia tuli,
i ja chcę tu spocząć w ramionach matuli,
bo rodzinna ziemia, miłość wielką daje,
której nikt nam nie da, nawet obce
kraje.
Kochajmy swój region, tradycje,
zwyczaje,
róbmy coś dla niego, póki życia staje,
pamiętajmy o tych, co od nas odeszli,
i historii brzemię, na swych barkach
nieśli.
Taka będzie Polska i jej ziemia żyzna,
jaka będzie w sercu, ta "mała ojczyzna",
jeśli w naszych żyłach tradycja
popłynie,
bądźmy tego pewni, Polska nie zaginie.
Komentarze (19)
piękny i godny przeczytania
ciepło pozdrawiam :)
mała ojczyzna to punkt centralny mapy naszego serca.
piękny wiersz.
Piękne i mądre słowa, pozdrawiam.
Fantastyczny wiersz ...dający tyle do myślenia w
kwestii naszego istnienia...
Gorąco pozdrawiam!!!
piękny wiersz.końcówka przypomina mi końcówkę mojego
wiersza("rodacy")ale ogólnie to bardzo przyjemnie
czyta się ten wiersz,jest pełen ciepła.gratuluję i
pozdrawiam P.S.dziękuję za komentarz:)
Taki kraj, jacy obywatele jego.Ziemia nasza ukochana
obsiewana, użyźniana, gleba będzie żyzna.Tu przodkowie
i potomni żyć będą, kochaj polską ziemię, jak ona
ciebie kocha.To nasza ojczyzna.Pięknie patriotycznie
wiersz napisany.
piękne przekazanie i szczerze do dedykacji się
dołącze - pozdrawiam
Wszystko co napisane -wszystko się zgadza do tego
miejsca gdzie w grę wchodzi polityka lub dobro
rodziny,a także inne czynniki które mają wpływ na
dobro nawet małego regionu,największym dobrem jest być
człowiekiem i także nie zapomnieć o pochodzeniu,ja na
przykład Wam zazdroszczę waszego
patriotyzmu..powodzenia
Tutaj mój chleb, nigdzie nie wyjadę !
ojczyzna ta nasza najmniejsza zawsze w sercu bo wrosła
w naszych przodków i w nasze życie tradycją
krajobrazem i wielkim uczuciem Wiersz wartość
patriotyzmu podnosi Dobre pióro Na tak!
Bardzo mi sie podobaja Twoje slowa w wierszu, chwytaja
za serce tym bardziej, kiedy jest sie na obczyznie.
Pozdrawiam.
Tak wrastamy korzeniami w nasze cząstki ziemi i gdzie
indziej ciężko żyć:)
Pięknie to napisałeś.Łezka się w oku kręci.Całuję.+++
Pięknie w wierszu opisałeś "miłość" do naszego miejsca
na ziemi i przesłanie aby myśleć globalnie a działać
lokalnie.
"Kochajmy swój region, tradycje, zwyczaje,"
Pięknie to napisałeś.Wibo jesteś wspaniały.Pozdrawiam