MAŁA, ZAGUBIONA DZIEWCZYNA
Mała, zagubiona dziewczyna
każdego wieczoru wychodzi na scenę.
Zaskakuje wszystkich silnym głosem.
Śpiewając oddaje swoje serce.
Mała, zagubiona dziewczyna
nie może odnaleźć się w wielkim mieście.
Nikt nie ma czasu, by porozmawiać z nią.
Każdy z zazdrością patrzy na jej
szczęście.
Mała, zagubiona dziewczyna
śpiewem próbuje wykrzyczeć, co czuje.
Tak bardzo by chciała zniknąć.
Tak bardzo by chciała uciec...
Mała, zagubiona dziewczyna,
zazdrości zwykłym nastolatkom,
które nie potrafią malować się,
które co tydzień zmieniają chłopaków.
Mała, zagubiona dziewczyna
żałuje, że kiedyś chciała spróbować.
Żałuje, że ktoś docenił jej głos.
Nawet nie ma czasu się zakochać...
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.