Malarz słów

Raz jestem poezją, a raz jestem prozą
Pięknem wyrażam siebie ot tak
Innym razem wieję ode mnie grozą
Jakby piątej klepki było mi brak
Tak to fakt, ale do akt wglądu nie macie
Jestem zagadką i lubię robić kwas
Nigdy do końca mnie nie poznacie
Więc jedynie marnujecie tutaj swój czas

Jestem artystą, słowem upiększam życie
Czasami tęcza za chmurami się schowa
Innym razem za to w wielkim zachwycie
Maluję świat swój, jakbym żyć zaczął od nowa
Mowa nienawiści miesza się z radością
Niczym śmietanka w porannej kawie
A ja dalej walczę ze swoją przeszłością
Chociaż Wy myślicie, że się świetnie bawię

autor

Dziadek Euzebiusz

Napisany: 2019-06-04 Dodano: 2019-06-04 00:13:27

Ten wiersz przeczytano 564 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Rymowany Klimat Refleksyjny Tematyka Sztuka

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie