Malarz świata

Chabrowe niebo nad głową,
Szmaragdem się trawa ściele,
Źdźbła polne drżące powiewem,
i mleczy wokół tak wiele.

Wierzba stara, sędziwa,
Dotyka włosów koroną,
Pachnącą świeżością ziemię,
Co roku tak samo młodą.

Strumyk w brylantach się mieni,
Igrając z słońca promieniem,
Szumem wzburzonej wody,
Śpiewa coraz weselej.

Paleta barw się rozlała,
Gdy malarz malował ziemię,
Gdy tworzył ją taką piękną,
By było nam tu jak w niebie.

autor

elliza

Napisany: 2016-03-02 Dodano: 2016-03-02 18:20:05

Ten wiersz przeczytano 975 razy

Oddanych głosów: 15

Rodzaj Bez rymów Klimat Ciepły Tematyka Przyroda

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie