Mało by żyć
Nie będę walczył z całym światem,
Wystarczy mi poletko własne.
I tak poniosę w końcu stratę,
Małą by żyć, dla śmierci ciasne.
I nie zobaczy nikt pragnienia,
Bo pokarm ten oznacza mdłości.
Kto poznać zechce ból cierpienia,
Każdy z nas woli trwać w miłości.
I nie zobaczy nikt świtania,
Bo noc zbyt wcześnie blask osłoni.
Przed ciekawskimi cud ów wzbrania,
Pośród tej ziemskiej zła pogoni.
Nie będę walczył z całym światem,
Wystarczy mi już zguba własna.
Wiem, że poniosę wielką stratę,
Mała by żyć, śmierci zbyt ciasna…
autor
Grand
Dodano: 2019-05-11 09:48:40
Ten wiersz przeczytano 450 razy
Oddanych głosów: 6
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (3)
Ciekawy, refleksyjny wiersz.
"śmierci zbyt ciasna" czasem niestety (gdy najbliższy
sercu człowiek umiera.
Wiersz do zatrzymania.
Pozdrawiam :)
Ciekawa refleksja. Nie odpowiadamy za zło całego
świata, a jednak czujemy się winni. Piękny wiersz