Maluczkim...

(Moim Przyjaciołom sprawnym inaczej)

Ludzie skrzywdzeni ,ludzie kalecy,
tak wielu mieszka pośród nas
Lecz oni żyją we własnym świecie
to świat bez wygód i bez barw

Świat czarno – biały, całkiem ponury
Codzienność ciężka ,łzami skropiona
Bez blasku słońca, na niebie chmury
Nadzieja w deszczu łez utopiona

A jednak oczy ciągle patrzą
Zerkają ufnie w nieba stronę
Może w gęstwinie chmur zobaczą
tęczę radości nad swym domem

To mały prezent od aniołów
bo ludzie o nich już zapomnieli....
Tylko anioły się opiekują
każdym maluczkim na tej ziemi

autor

Radosna

Napisany: 2004-04-01 Dodano: 2005-02-21 09:30:28

Ten wiersz przeczytano 620 razy

Oddanych głosów: 6

Rodzaj Rymowany Klimat Optymistyczny Tematyka Nadzieja

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie