Mały mądrala
Dziadek wnuczkowi
Mateuszek nasz mądrala,
czuje się już bardzo duży.
Choć dopiero ma pięć lat
chciałby zawojować świat.
Mówi, że już wszystko umie,
co się powie to rozumie.
Jeśli czegoś zaś nie chwyta
to od razu się zapyta.
Do przedszkola teraz chodzi
i już czasem nosem zwodzi.
Małe stawia już bazgroły,
do prawdziwej chce iść szkoły.
autor
Jan Dmochowski
Dodano: 2014-12-11 21:32:02
Ten wiersz przeczytano 2250 razy
Oddanych głosów: 14
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (12)
pozdrawiam pięknie Mateuszka
i dumnego dziadka Janka:)
Janku to całkiem tak jak mój wnusio...Jak dobrze być
babcią czy dziadkiem..:-)Pozdrawiam serdecznie :-)
fajnie i radośnie dla wnuka; widzę, że nie taki
całkiem dziadek* pozdrawiam
Ach te dzieciaki coraz mądrzejsze ale przekochane i to
jest wspaniałe.Pozdrawiam i dobrego dnia.
Wspaniały wierszyk pisany sercem.Pozdrawiam:)
Mateuszek jeszcze pokaże dziadkowi co potrafi;) Ciepły
wiersz:)Podoba mi się -pozdrawiam
Taki wierszyk od serca. Bardzo przyjemny do czytania.
Pozdrawiam
Cieply wiersz pozdrawiam
Bo teraz dzieci to takie wlasnie male madrale, slodkie
madrale:-) cieply wiersz:-)
Tylko w szkole, którą wolę,
bo przedszkole - dziecinada,
choć nie powiem, ruda Jola,
jest ozdobą dziś przedszkola.
Pozdrawiam serdecznie
Dobrze się czyta ten ciepły wiersz o wnuczku.Widać,że
Dziadek go kocha,a on jest bystry i ciekawy świata.
Pozdrawiam serdecznie:)
Bardzo radosny, miły wiersz, pozdrawiam:)