Mam już dość

Dla tych którzy też mają wszystkiego dosyć

Dość mam już tych łąk umajonych
Nad którymi żałobną pieśń wykrzykują wrony
Idę wciąż w cztery świata strony
Tam gdzie nie będzie dni wzburzonych



Dość mam już tych słodkich słów
które ranią jak stalowe miecze
Idę tam gdzie księżyca wstaje nów
Znów na kolana padam i krzyczę



Bo dosyć mam tych wschodów słońca
po których znów zapada zmrok
Moja droga dobiega końca
Pozostał ostatni stok



Dość mam już tego życia
które zawsze kończy się łzami
Ja nie mam nic do ukrycia
Nie okrywajcie mnie kwiatami



Dość mam już tych traw zielonych
Po których rosa czarnymi łzami
spływa jak po betonie

autor

GothGirl

Napisany: 2004-12-20 Dodano: 2004-12-20 13:43:53

Ten wiersz przeczytano 505 razy

Oddanych głosów: 16

Rodzaj Rymowany Klimat Melancholijny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie