mam w kieszeni

mam w kieszeni resztki chmur,
gwiazd nie chciałem
a gdyby pragnąć prawdy
- To strach nie chciał za mnie,

jestem sobą jak każdy
i przez nas świat jest niczym,
unitarnym zlepkiem „ niepowtarzalności „
te więzy, przyjaźnie
rodzą się z niespełnień
martwych marzeń
bo wszyscy chcą podróżować
a nikt nie chce słuchać
pesymistów,
więc tkwimy w
społeczeństwach-źródłach samotności,
i to nasze co nocą ukradniemy,

ja mam w kieszeni obłok
miłości nie chciałem,
a żądając szczerości
- Nikt jej nie chce,

autor

D.L...

Napisany: 2010-06-05 Dodano: 2010-06-05 11:25:34

Ten wiersz przeczytano 620 razy

Oddanych głosów: 1

Rodzaj Biały Klimat Pesymistyczny Tematyka Społeczeństwo

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie