Mam lat osiemnaście

Dla moich znajomych, których serc nigdy nie ujrzę , których dźwięku życia nie poczuje.

Upadł liść zżółkły na ziemie, która daje życie
Tliły się tam kiedyś zielone świetliki młodych idei
Mam lat osiemnaście, widziałam i czułam śmierć.

Przeszły z wiatrem z północy co niesie strach – wieczna ciemność
W oddali słychać cichy gniew Boży- jeden grzmot tylko
Mam lat osiemnaście, miałam wiarę i mam ją nadal.

Trzymałam za rękę duszę bez ciała
Czystą, pokrytą różanych olejem cudu – nie zdarzył się.
Mam lat osiemnaście, miałam wiarę- czasami mi jej brakuje.

Słyszałam jak szeptał mu anioł słowa otuchy
I pojawił się uśmiech dziecka i pojawiły się nasze łzy
Mam lat osiemnaście, o jedno milczące serce za dużo.

autor

Regina

Dodano: 2005-02-13 18:11:49

Ten wiersz przeczytano 478 razy

Oddanych głosów: 4

Rodzaj Bez rymów Klimat Smutny Tematyka Wiara

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie