Mam się kim pochwalić
Moja żona jest cierpliwa, pracowita i
życzliwa.
Dobrze cały dom prowadzi, nawet z mężem
się nie wadzi.
Wszystkie sprawy ma na głowie, na pytania
ci odpowie.
Prace ma w ogrodzie, domu i nie życzy źle
nikomu.
Wszystkich w domu mile wita, taka z żony
jest kobita.
Z sąsiadami żyje w zgodzie choć to teraz
nie jest w modzie.
Kocham za to ją bez granic i nie zmienię
zdania za nic.
Za porady jej serdeczne niechaj żyje
długo, wiecznie!
Nie padnijcie ze zdziwienia bo to jest
Dmochowska Renia.
Komentarze (11)
Szczesciarz z Ciebie!!! Usmiech posylam!
Tutaj Renia skarbem jest, a małżonek miał ten gest,
że wiersz na jej cześć napisał
i tym samym "się podlizał"
swojej lubej, no i nie miał wcale w czubie, tylko ze
szczerego serca - to się chwali. Chwali wielce.
No to trafiła Ci się żona-ideał. A czy zasługujesz na
nią? To już ona musiałaby wierszem odpowiedzieć...
Wiem,że to zasługa żony. Taka po prostu jest. Dziękuję
za piękne komentarze i uwagi z których z chęcią
korzystam.Pozdrawiam wszystkich odwiedzających i
czytających moje wiersze.
Pięknie dowartościował Pan żonę.
Niech Wam się dobrze dzieje.
Pozdrawiam:))
Jak pięknie piszesz o swoje żonie na prawdę ją
kochasz... o taki skarb trzeba dbać.Miłego dnia.
Bardzo ładny wiersz, taka żona to skarb. Pozdrawiam
cieplutko.
Supermenka Renia.Gratuluję takiej żony.
taka Renia to skarb pozdrawiam
nie dziwię się, każdy by kochał taką Renię:)
/Mam się czym pochwalić/ zapisałabym
/Mam kim się pochwalić/ lub t.p.;
pozdrawiam
Stwierdzam prawdy tu poznane,
pisał to Dmochowski Janek!
Pozdrowienia, również dla żony.