mam żal do życia

Nie mogę do końca nazwać tego na dole 'wierszem'. To moje spostrzeżenie. Może nie zupełnie dokładne, jednak... PS. Dla samej siebie... [?]

Mam żal do życia
-za moją mame, która wycierpiała dwa lata, żeby potem po prostu odejść
-za tate, który odszedł niespodziewanie i szybko
-za mój stary dom, który musiałam zostawić
-za psa, który z braku opiekuna musiał zostać uśpiony
-za moje stracone lata dzieciństwa
-za to, że musze mieszkać u siostry
-za moje poszarpane nerwy
-za życie...

Jest pusto.
Potwornie pusto.

Wyglądam przez okno, na czarne niebo i widze swoje osbicie w szybie.
Czy to naprawdę ja? Ta sama osoba, z przed trzech lat?

Czasem nachodzi mnie taka myśl, że jestem kompletnie sama.
Bez perspektyw na życie.

Boje się, o swoje dalekie - jutro...

'Jestem małą rybką w wielkim stawie, naprawdę wielkim stawie (...)' Oscar - bohater filmu 'Rybki z Ferjany'

autor

never mind who

Napisany: 2005-04-30 Dodano: 2005-04-30 21:20:40

Ten wiersz przeczytano 948 razy

Oddanych głosów: 12

Rodzaj Biały Klimat Smutny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie