Mama
Mojej Mamie
Tuliłam Cię do swego serca
Twoje łzy przepełniały i mą szalę
goryczy
Pamiętam jak wiązałaś moje buciki
Wycierałaś nosek
Przytulałaś, gdy to mnie coś bolało
Dziś to ja pocieszam Ciebie
Głaskam Twe włosy posrebrzone czasem
A moje serce pęka
To najsmutniejszy widok
jakiego może doświadczyć ktoś
kto kocha
Komentarze (5)
Może to smutne, ale można dostrzec w tym piękno :)
Dedykacji z reguły nie komentuję, ale TU zrobiłam
wyjątek:
"Tuliłam Cię do swego serca.
Łzy przepełniały i moją szalę goryczy.
Pamiętam jak wiązałaś buciki,
wycierałaś nosek,
przytulałaś, gdy bolało.
Dziś to ja pocieszam Ciebie.
Głaszczę włosy posrebrzone czasem,
a serce pęka.
To najsmutniejszy widok
jakiego może doświadczyć ktoś,
kto kocha" Nie wiem czy pomogłam i nie mam zamiaru
zmieniać... ot tak się nasunęło - to Twoje sercem
pisane słowa. Pozdrawiam
takich wierszy nie można komentować, coś co pisze się
ze szczerego serca nie podlega żadnej ocenie, bo żadna
nota ani żaden komentarz nie wyrazi prawdziwej
wartosci owego wiersza
wiersz z dedykacją, osobisty. Nie będę komentować...
To smutek pisze wiersze, te najpiękniejsze...jest
wszędzie, dotyka każdego bez względu na wiek, wtedy
człowiek jest drugiemu równy, ważne by ten ból można
było z kimś dzielić, przytoczę słowa "bo szczęście z
kimś dzielone się mnoży, a smutek dzieli"