Mama
Mamo nie umiem pisać o Tobie
kiedy stoję nad grobem wiekowym.
Pamiętam Twoją twarz w każdej dobie
i miłość którą nie porównam z niczym.
To było tak dawno już tyle lat
a Twoje oczy wciąż widzę.
Inny był wtedy świat
a wróciłabym każdą tamtą chwilę.
Byłam matką ,jestem babcią
wszystko to znam doskonale.
Ciągle wracam jednak pamięcią
mamo! czy ja mam tyle Twych zalet?
Tyle miłości pomocy dobroci
takie wspaniałe cechy do wzoru.
Staram się porównuję
i przekazuję ..............
autor Iwona Derkowska wsz.pr.zastrz.
autor
Iwona Derkowska
Dodano: 2017-05-25 18:45:06
Ten wiersz przeczytano 795 razy
Oddanych głosów: 6
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (6)
...przekazuję następnym pokoleniom te wartości które
przekazałaś mnie - Mamo;-)
pozdrawiam - piękny wiersz:-)
Córki czerpią cechy matek, biorą przykład
uczą dzieci, bo ta mądrość siedzi w genach,
miłość ją kształtuje w Was.
Ciężko nie uronić łzy. Albo całego stada łez, nawet.
bardzo ciekawe pozdrawiam
Tak, to dylematy dojrzałych dzieci. Zawsze chcemy
dorównać wzorcowi...
Pozdrawiam:)
Mama zawsze będzie przy nas.