Mama

Kto poskłada rozsypane moje puzzle w głowie,
nie wiem, prostą drogą zgłaszam się do niej.
Tylko ona, tylko ona wie jak dać tą miłość,
nie wiem jak Ty ją nazywasz, ale ja tą prawdziwą.
Zgadnij o kim mowa, o osobie którą ciągle ranie?
nieee, to anioł stróż, wiesz? ja piszę o mamie.
Przepraszam, dziękuje, proszę to i tak za mało,
dałaś mi życie, a ja teraz składam je w całość.
Napisałaś do mnie list, jakim mam być człowiekiem,
dzięki Tobie, poznałem dobro i teraz nie grzeszę.
Pokazałaś mi emocje, nauczyłaś być mężczyzną,
twarde decyzje stawiać, zaraziłaś mnie modlitwą.
Tworzyć własną historię to jest dla mnie zaszczyt,
wskazujący palec na Ciebie i teraz wszyscy oklaski.
Uśmiechaj się zawsze, mimo za oknami deszczu,
nawet jeśli mnie nie ma, jestem w Twoim sercu.

autor

Nazio

Napisany: 2017-11-01 Dodano: 2017-11-01 21:23:59

Ten wiersz przeczytano 2552 razy

Oddanych głosów: 4

Rodzaj Rymowany Klimat Radosny Tematyka Rodzina Okazje Dzień Matki

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie