Mamo
Dzięki Tobie tutaj stoję,
I spoglądam na ten świat.
Na świat zimny i okrutny,
Nie ten sam z dziecięcych lat.
Przypominam sobie, mamo,
Zapach lasu, ptaków śpiew,
Kiedy chodzić się uczyłem,
A Ty prowadziłaś mnie.
Teraz kroki stawiam twardo,
Las już nie jest taki sam,
Nie tym samym jest kwilenie,
Ptaków, co śpiewały nam.
I choć ścieżka jest ta sama,
Którą ze mną tu kroczyłaś,
To brakuje Ciebie, mamo,
Ciebie, która mnie stworzyłaś.
Trud włożyłaś niezliczony,
W swego syna wychowanie,
Za to wielkie Ci pokłony,
Najwspanialszej w świecie mamie.
Drzewa tylko pamiętają,
I ta ścieżka wydeptana,
Ciebie, jako piękną Panią,
Mamo moja, ukochana.
Komentarze (4)
Wzruszający wiersz, pozdrawiam
Witaj.
A tym wierszem, mnie wzruszyłeś.
Pozdrawiam.:)
Piękny wiersz. Ja swoja mamę codziennie wspominam.
https://www.youtube.com/watch?v=jrE_tQzzY1g
Na taki wiersz o matce tylko taka melodia.
Pozdrawiam BukoS, zmoczyłem oczy, przepraszam.