Mamusiu dlaczego?

do oneksy:)
dziękuję za wiadomość

do sikiratki:)
w takim wypadku jak opisała oneksa wystarczy wstawić
dopisek, inspirowana (kimś - czymś) lub podać cytaty
czyjegoś tektu z odnośnikiem-linkiem (tak myślę, że to
byłoby dostateczne wyjaśnienie). Mam nadzieję, że znów
będziesz pisać:) Pozdrawiam

Witam. Ten wiersz napisałam ja i dawno temu
opublikowalam go w internecie. sikiratka jakoś mnie
znalazła i skontaktowala sie ze mną z prośbą, czy może
go nieco przerobić i wstawić na tę stronę.
Opowiedziała mi swoją historię dlaczego chce to
zrobić, a ja wyraziłam na to zgodę. Po dość długim
okresie dostałam informację od niej, że jej konto
tutaj zostało zablokowane. Uprzejmie proszę, by
odblokować jej konto, aby nadal mogła dodawać swoje
zdjęcie. Błąd nie leży po jej stronie, ponieważ to ja
nie chciałam się zgodzić, by podała mnie tu jako
autora. Dlatego apeluję, by jej konto zostało
odblokowane. Pozdrawiam gorąco, oneksa.

Też znalazłam ten tekst w internecie, jestem pewna, że
sama napisałabyś to o milion razy lepiej. Zawsze
lepiej własne, niż kopiowane. Tłumaczę sobie to tym,
że jeszcze nie jesteś w stanie napisać tego, a
chciałaś to z siebie wyrzucić. Ale pisz sama, proszę.
Tym bardziej, że najlepsze to to nie jest. Pozdrawiam.

Mam tylko jedno pytanie dotyczące tego wiersza.
Czy to jest Twój tekst?
Jeśli nie, to skasuj go, bo inaczej nazywa się to
plagjatem. Znam ten tekst "chodzi" w necie już od
kilku lat.
Jeśli przeżyłaś, coś podobnego jak w tekście to
serdecznie współczuję.

Nikt nie rozumie tej traumy bardziej niż druga matka
po podobnych przejścich. Ja Cię rozumiem. Do dziś
noszę w sobie gorycz po stracie, ale nie umiałabym o
tym napisać wiersza. Minęło wiele lat, a wciąż jeszcze
boli...

Chciałam wytłumaczyć, że ja nie poddałam się aborcji,
tylko poroniłam. Jak mój partner dowiedział się, że
jestem z nim w ciąży, to wpadł w szał i mnie pobił.
Niestety, moje Serduszko nie przeżyło. Musieli moje
maleństwo ze mnie wytargać, kawałek, po kawałku. A
słowa "aborcja" użyłam, gdyż tak widnieje na moim
wypisie: "aborcja martwego płodu".

Jeżeli czujesz się winna (co nie jest jasno
powiedziane, w tekście zrzucasz winę na mężczyznę), to
zgłoś się na policję, w końcu złamałaś prawo, aborcja
nie jest w naszym kraju dozwolona. Może świadomość
tego, że otrzymałaś karę ulży trochę wyrzutom
sumienia. Chyba że one nie są aż tak duże. Wybacz
szczerość, ale nie powinnaś się stawiać w roli ofiary,
bo nie ty tu jesteś ofiarą. Nikt cię nie zmusił do
wyboru bydlaka na
męża/konkubenta/chłopaka/narzeczonego. Nikt też cię
nie zmusił do aborcji. Ludzie dokonują wyborów i ty
akurat dokonałaś złego, miej odwagę wziąć za to
odpowiedzialność. Radziłabym też zgłosić na policję
faceta, który cię bije, znęcanie się również jest
karalne.
A co do wiersza to jak już stwierdzili przedmówcy,
jest on prosty i niezgrabny, ale zakończenie (dwa
ostatnie wersy) bardzo dobre.

Mocne, smutne.. Trochę w prostym języku, ale przecież
o rzeczach brutalnych w takim języku najłatwiej..
Piszę ten komentarz już parenaście minut i ciężko go
skończyć. Myślę, że możemy porozmawiać prywatnie,
postaram się choć trochę pomóc. Jeżeli nie to
rozumiem. Trzymaj się Kochana..

i co by to napisać wiersz bardzo porusza swoim
okrócieństwem choć napisany trochę nieporadnie ale
mimo to wruszyłam sie czytając go bardzo mi przykro
nadzieje że to tylko wiersz a jeśli nie to niestety za
nasze złe decyzje i złośc płacą najczęściej ci
najmniejsi i bezbronni