Margaret.
Codziennie modlę się by czas wymazał te
rany,
codziennie widzę Cię z nim.
Pozwoliłaś by odszedł tylko na chwilę,
bo ja
czuję jego obecność każdego dnia.
Nie możesz zapomnieć?
Wymazać z pamięci? Tak po prostu.
Tak jak kochasz mnie.
Jesteś taka piękna.
Dla Ciebie miłość to gra, w którą grasz.
A ja jestem zbyt blisko.
Kochanie, proszę.
Kiedyś Twój czas się skończy, a wtedy?
Już nie będzie Nas.
Jak w piosence.
autor
Slide_away
Dodano: 2009-01-09 00:23:28
Ten wiersz przeczytano 455 razy
Oddanych głosów: 4
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (1)
On chce. Ty grymasisz, więc sądzi, że nie?!