Marionetka

Obok mnie nie ma Ciebie.
Zostałem sam w życia teatrze,
Ze sceny mym strachem wciąż patrzę.
Nie zrywam swych sznurków... .

Stałem się marionetką.
Samotna lalka uczuciem przypięta,
Tylko do tego co sama pamięta.
Mym sercem kierujesz jak niegdyś.

Mieszkam w muzeum osobliwości.
Wycieram łzy brudnym rękawem,
Jestem kukiełką, żałości przejawem.
Miłość zaczyna się tam gdzie kończy.

Wychodzi i wraca do mnie ,
Nie dotknięta Twoja dłonią.

autor

Idar

Dodano: 2005-03-18 00:42:52

Ten wiersz przeczytano 476 razy

Oddanych głosów: 17

Rodzaj Bez rymów Klimat Melancholijny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie