Marność

Marność

Mam w mojej duszy skrawek nieba
I w sercu swoim mam co ptrzeba
Więcej nie wyznam gdzie bywam
Nad miłość którą w sobie skrywa

Potykam się o próg mego życia
Nawet gdy upadnę wszystko mnie zachwyca
Słońce przeganiąjace księżyc z nieba
Kiedy dzień wstaje i jasności potrzeba

Deszcz łzami roszący szyby w oknach
Wiatr osuszajacy cichość gdy jest mokro
Szczekanie psów w noc głęboką
I użalanie się nad zranioną stopką

Żyję chwilą radością nawet smutkiem
Kosztuję życie delektuję się jak jabłuszkiem
Cała reszta do niczego mi nie potrzebna
Bo to jest marność ulotna i zwiewna
****************************
Teresa Oskroba "Saba 1946" 12.06. 2019r.

autor

1946Saba

Napisany: 2019-06-12 Dodano: 2019-06-12 11:31:22

Ten wiersz przeczytano 660 razy

Oddanych głosów: 4

Rodzaj Bez rymów Klimat Radosny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie