Marność a śmierć
Marności ma
poezjo.
Czym godzień
marnym być,
poetą mną.
Umrzeć czas,
zakończyć poezji
blask.
Kładę się
kamieniem okrywam
i z pustą kartką
ze światem zrywam.
Marno poezjo
ma.
autor
Prawdosław
Dodano: 2012-04-13 12:09:32
Ten wiersz przeczytano 415 razy
Oddanych głosów: 3
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.