Marnotrawne dziecie...

Zapłakana mina, rozlana krew,
To jest mój młodzieńczy, młodzieńczy jęk,
Zadźgana ręka, splamiona twarz,
Tego co chcialeś na mej mordzie masz.
Jestem dla Ciebie nikim,
Zerem, psem, śmieciem,
Jestem dla Ciebie,
Marnotrawnym dzieciem,
Sens, on już nie istenieje,
Teraz sie z mego życia śmieje,
Jaki byłem głupi, żałosny,
Chamski, wulgarny i zazdrosny,
Co z tego, ja chociaż jestem,
Jestem, byłem i będe sobą,
A nie jak ty,
Na czyichś ryjach ozdobą,

Każdy ma gdzieś moje uczucia, moje zdanie,
Każdy zrobiłby mojej duszy pranie,
Zabił by mnie bezlitośnie słowami,
Rzucanymi w twarz niczym kamieniami.

autor

Czarny

Napisany: 2007-06-05 Dodano: 2007-06-06 21:42:51

Ten wiersz przeczytano 397 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Rymowany Klimat Pesymistyczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie