Marny obraz

Pozorna mniejszość stroży pazury
Urwisko grozy natchnieniem małych
Kąśliwa gnuśność pnie się do góry
Pędzą przekleństwa jak liczne strzały

Kontrast wydarzeń przerasta świat
Kat faryzeusz uderza mieczem
Spadają głowy bezwiedny grad
Tylko ten rycerz powagę wlecze

Wonią obżarstwa pnie świat cenzury
Pogrom negliżu pożera scenę
Ustawy czerstwe windą do góry
Marne in vitro oświaty wenę

Posłowie niżu zbędny element
Na katafalku bębnią i dyszą
Bezwiedne wzorce blamarz ekstremy
Czy nas ulecza zarodki wiszą

Klaso upadła zewrzyj szeregi
Knoty złych działań życia obrazą
Tak też idziemy marnością rzeki
Wnet przyszłe czasy jakość pokażą

autor

Zbigniew_Dumowski

Napisany: 2015-07-15 Dodano: 2015-07-15 17:17:59

Ten wiersz przeczytano 585 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Rymowany Klimat Refleksyjny Tematyka Świat

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie