MARS I WENUS

Wiem, że gdzieś jesteś, przecież czuję,
widziałam Cię w księżyca blasku.
Z rozmysłem Tobie zostawiłam
swój tajemniczy ślad na piasku.

Ja jestem ciepła, czuła, tkliwa,
Ty zaś masz duszę wojownika.
Razem błądzimy po przestworzach,
ale nic z tego nie wynika.

Gdybyś mnie znaleźć tylko zechciał,
mógłbyś mnie spotkać ciemną nocą.
Może szalałabym z zachwytu?
Komu potrzebne to? I po co?

Wszak to kosmiczna katastrofa,
nasze spotkanie to przekleństwo!
Póki zdążamy swą orbitą,
nie grozi nam niebezpieczeństwo.

autor

canna

Napisany: 2001-05-07 Dodano: 2009-07-28 15:19:57

Ten wiersz przeczytano 1550 razy

Oddanych głosów: 9

Rodzaj Rymowany Klimat Romantyczny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie