Martwe był
Odpłynąć zostawić świat bez marzeń
Na bagnach utopić jeszcze to co stałe
Odejść stąd na palcach cicho
Nie budząc życia ze snu błogiego
Zatrzasnąć drzwi z głuchym stukiem
Nie myśleć co może jeszcze być dobrego
Zapomnieć każdy dzień miniony
Zasnąć bez obaw lekko
Nie żegnać się i być nie żegnanym
Zapomnieć wszystko , zostać zapomnianym
Nie wracać tam gdzie brak powrotu
Zamienić jestem na martwe był
autor
merlin
Dodano: 2009-02-08 19:23:16
Ten wiersz przeczytano 781 razy
Oddanych głosów: 11
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (8)
Nie możemy cicho przejść obok życia, żeby tak
przypadkiem go nie obudzić. Musimy się z nim zmierzyć,
bo prędzej czy później, ta chwila tak czy owak
nadejdzie. Bardzo ładny wiersz, refleksyjny.
Pozdrawiam!
Smutny temat wiersza, odpłynąć, zapomnieć, nie wracać
i zostać zapomnianym.Nikt by sobie chyba tego nie
życzył.
Radzę Ci dokładnie odwrotnie Po co kumu Twoje
cierpienie? poszarpana dusza? Ona stale dąży do
piękna, a siedzi w koszmarnym mroku? Mozna zupełnie
inaczej , można wyjść do ludzi i zacząć od zwyczajnego
uśmiechu. Zawsze znajdzie się ktoś, kto go odwzajemni
Potem jest drugi krok..aż uwierzysz w cos innego. ja
pierwsza pozostawiam Ci mój poranny uśmiech i poczuj
swoje małe szczęście w swoim sercu.
Intrygujacy wiersz o glebokiej tresci
zamienic pesymizm w optymizm xD
moze i ten wers gdzies tam by pasowal :))
a tak na serio ladnie napisany swietnie przeciwnosci
uzyte :)) wiec plusik zostawiam :)
Człowiek zawsze ma do czego lub kogoś wrócić i być
Wiersz wstrząsnął mną bo życie jest cudem które
trzeba bez przerwy wzbogacać a nie uśmiercać Miłość
przede wszystkim jest w żywym Wiersz dobrze napisany w
formie również zgrabny Pozdrawiam ciepło
Ciekawy wiersz taki głęboki choć zakończenie smutkiem
powiało .
Głęboki wiersz, zastanawiający. Ładnie poprowadzony,
niebanalne metafory.