Martwe liście

Dla wszystkich, którzy nie mają się z kim dzielić porywami serca

Nienawidzę jesieni
Nie znoszę umarłych liści
Które migocząc sięgają ziemi
Ścieląc się barwnym dywanem

Ciepłych podmuchów unikam
By włosy nie igrały z wiatrem
Zamykam oczy i nie oglądam
Błądzących nici babiego lata

Gińcie mgły poranne
W które świat rankiem
Ubiera się pusząc
Bezwstydny pięknością

Ostre promienie słońca
Nie drażnijcie mych oczu
Rysując kolorowe dębu liście
Lub klonów złote dłonie

Zasłaniam szczelnie okna
Zakrywam obraz nocy
Gwiazd diamentami bogatej
Znikaj księżycowy blasku

Precz jesienny zachwycie
Nie chce widzieć
Nie chce chłonąc
Cudów Jesiennej Pani

Zabierzcie mi dar spojrzenia
Nie chce go kiedym samotna
I wściekła na życia koleje
Których zrozumieć nie sposób

Nie mówcie że przyjdą dni szare
Studząc serca gorącego drżenie
Aura niestety ma wpływ słaby
Na mych marzeń marzenie

autor

Linda80

Napisany: 2007-10-01 Dodano: 2007-11-25 17:24:58

Ten wiersz przeczytano 640 razy

Oddanych głosów: 1

Rodzaj Biały Klimat Pesymistyczny Tematyka Przyroda

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie