Martwe widokówki

Tam,na dole,w mroku własnych spraw,
w mroku wydarzeń,co karmią niezwalczony strach.
Tam,gdzie siła kapituluje w obliczu martwych widokówek z życia,
tam,na dole,szukam jakiejś drogi,niech ktoś zrzuci linę.
Miałem coś,niewiele,myślałem,
a teraz niewiele jest marzeniem,nie mam nic juz prawie.
Boję się mówić,Bóg słyszy,może i to odbierze,
bo powinienem wierzyć i szanować co zostało a ja po prostu nie mogę unieść mej historii,dla mnie to ostatni akt tragedii.
Nie ma Anioła,co osuszy łzy,nie ma miłości,narzekałem,niewzruszony na to co pozostało,
i kara spadła z nieba,grom me ostatki ze stołu spalił.
Teraz już nawet na chleb ni grosza,nie mam już pracy,jakby bezdomny,nie tylko duchem,
boję się i nie rozpoznaję przyszłości,nie wiem czy jest już tak żle,czy jeszcze sens ma walka z losu dotykiem.
Nie położę się pod płotem,walczyć muszę i uda mi się,dam sobie radę,
ale boję się,bo zawsze jest ta druga strona medalu.
A wogóle tak wiele miałem,tak wiele straciłem w tak niedługim czasie,
skąd brać mam siły na przetrwanie?
Nie ma miłości,rodzina wyblakła już,przyjaciele są niby,ale boję się,
że świat nie jest tak czysty,jak łzy Anielskie,nie piękny,nie ten.
Nie taki jakbym chciał i pogrzebie mnie w bezradnej agonii,
po prostu i barzdo!!!!Rebel się boi.

autor

rebel

Napisany: 2007-02-28 Dodano: 2007-02-28 11:01:00

Ten wiersz przeczytano 655 razy

Oddanych głosów: 11

Rodzaj Rymowany Klimat Dramatyczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie