marzeń wrota…
zakaz komentowania....
Kiedy się pozna ból samotności
Choć serce kocha i pragnie żyć
Szukasz spragniony daru miłości
Aby powiązać zerwaną nić
Nie ma znaczenia gdzie wiedzie droga
Którą ci wybrał okrutny los
Pragniesz by znikła z twej duszy trwoga
Mimo ze serce płacze na głos
Ale to wieczne prawo miłości
Kiedy odchodzi by wszystko brać
Bo nic nie warta łza ta z litości
Za którą wszystko pragnąłbyś dać
Lecz cóż są warte urok i cnota
Gdy wzajemności w uczuciach brak
Lepiej zatrzasnąć swych marzeń wrota
Aby nie skazać serca na ...wrak
justyn
autor
justyn55
Dodano: 2008-03-19 00:02:58
Ten wiersz przeczytano 841 razy
Oddanych głosów: 47
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (26)
ciekawy wiersz taki smutny i melancholijny zarazem ...
ale bogaty w sens...)))
zgadzam się z twoimi słowami - czasem lepiej
przeczekać ten "bezmiłosny" czas samemu, niż próbować
kochać na siłę
"Aby nie skazać serca na ...wrak." Ta linijka
zabrzmiała tak nieprzyjemnie jak rysowanie po szkle,
czyli niemile dla ucha.
Dobra rada...mądrze powiedziane, dobry wiersz pisany
bólem nieodwzajemnionej miłości...
Zapis bardzo mi się podoba - rymy żeńskie na przemian
z męskimi, treść pomimo, że wszystkim znana...ładnie
opisana!
Radosnej grafomanii odcinek nr 346. Można pisać denne
rymowanki o "miłości" itp. ale czy nie lepiej pisać
poezję? Tej powyżej nie uświadczymy. Banał, banał,
banał...
nie wolno przestać marzyć...
marzenia się spełniają..
No cóż to stwierdzenie Twoje:
"Lepiej zatrzasnąć swych marzeń wrota
Aby nie skazać serca na ...wrak" jest chyba trochę za
ostre?
wiersz jest cudowny... ma klimat taki, jaki lubię,
melodię... i temat... wiem jedno: kiedy przestałam
marzyć- przestałam żyć... nie zamykaj wrót marzeniom,
ale ostrożnie otwieraj... będzie dobrze... :)
Masz swój specyficzny styl pisania wiersz jest dobrze
napisany nie mam nic do zarzucenia.
Chciałoby się powiedzieć dzięki za temat,gdyż ten
problem jest tak wielki jak dokładnie cichy! Nie dla
jednego jest to na wyrost - ale kiedyś należy dać
upust hamulcom i to obustronnie! Ten wiersz jest
napisany super i najwyższe uznanie.Każde porównanie
bardzo trafne i jest ta iskierka nadziei że można
zawsze przy dobrej chęci uratować twarz i życie.
Może i rozsądniej jest zatrzasnąć wtedy wrota
marzeń.Dramat zakochanych polega jednak na tym,że
dokąd serce kocha nie pozwala tych wrót zatrzasnąć.
Bardzo piękny wiersz....+
Powtórzę w ślad za innymi, że nie wolno pozwolić
zatrzasnąć się wrotom marzeń........Dopóki nie
zaryzykujesz nie będziesz wiedział, czy było warto, a
niestety czasu później już się nie da
cofnąć...............Wyczuwam tu smutek i
melancholię....
Trzeba marzyć ... trzeba wierzyć w marzenia ... w
końcu się spełniają
Lecz daj szansę marzeniom...odnajdą właściwe
rozwiązanie.