Marzenia na wietrze
Czerwone liście porywa wiatr
Złote marzenia unosi w świat
Zrodziły się wiosną pośród zieleni
Odejdą ze słotą po złotej jesieni.
Czerwone liście na deszczu mokną
Marzeń złocistych nie mogę dotknąć
Powrócą może w wiosny rozkwicie
Szkoda ich teraz, lecz takie jest życie.
Komentarze (13)
ślicznie wymalowałaś marzenia w poświacie jesiennej
aury...oby się spełniły nie zależnie czy to jesień czy
to wiosna...czy taż lato, sroga zima...zawsze i
wszędzie- tego życzę...Pozdrawiam:)
powiało zefirkiem jesiennych marzeń...pozdrawiam
Ładnie o marzeniach..:))+pozdrawiam
Lekki i bardzo przyjemny wiersz poprawił jesienny
humor. Pozdrawiam
dobrze słowem namalowany wiersz pozdrawiam :)
wiatr i marzenia...doskonała para...lekko napisany
znostalgia...plus za klimat wiersza pozdrawiam...
Nie pozwol zeby odeszly marzenia...przeciez to
skarb..pozdrawiam
Wszystko przemija,ale marzenia trzeba zatrzymać.Bardzo
ładny wiersz.Pozdrawiam serdecznie.
bardzo ładny wiersz:)
Wiosna przyrodę obudzi ze snu i znów będzie
zielono...ładny wiersz z nutką tęsknoty...Pozdrawiam
:)
Ładny spokojny stonowany wiersz - treść wiersza bardzo
przyjemna w odbiorze ... i już marzę o wiośnie :)
pozdrawiam
Nie tylko że bardzo ładny wiersz..to i bardzo mądre
stwierdzenie-lecz takie jest życie..powodzenia
Elu po prostu śliczne są te marzenia na wietrze...