Marzenia niedochowane
Czy umiesz na mnie spojrzeć przez mgłę?
tam miłość wygra
która przetrwa
bo za słońcem kryje się
tak daleko
gasnąca wyobraźnia czyli
te ukryte we wszystkim sny
budzące nocą i także w jasnym niebie
lecz pozwól na tą sprzeczność- zrozum
będę frunąć przez sen do mej gwiazdy
życia
jak do niej choć raz
serca to one
one lubią w białych kwiatach
tańczyć i łączyć kwiaty na welon
pokusą to bo skończymy w jednym miejscu
gdzie spogląda się na ślady wspominając
na dawne okruchy w szarej egzystencji
o księżycu wyrwij nas stąd
ponieważ pod tobą
wciąż mówimy to co wszyscy zapomną
a starać się jakby dotykać samotnych
słońc
a miłość musi wciąż nadzieją unosić
ciało
ten cały wielki świat to kwiat na
polanie
autor
Damahiel
Dodano: 2021-01-07 15:43:26
Ten wiersz przeczytano 799 razy
Oddanych głosów: 11
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (11)
cudowne rozmarzenie,
przeczytałam z przyjemnoscią,
pozdrawiam:)
Jakby dotykać samotnych serc.
Śpiewnie bardzo i pięknie.
Fajne rozmarzenie.
Wszystkiego dobrego Damahielu,
zdrowia, sił, weny, marzeń spełnienia:)))
Miłość unosi nadzieją...
Pozdrawiam :)
korekta - utwór
Witaj, piękny otwór, niczym Blues, tylko potrzebny
podkład muzyczny.
bardzo na TAK!
Pozdrawiam i wszystkiego dobrego na ten 2021.;)
Marzenia niebios sięgające, w dobrym tekście wiersza.
Udanego wieczoru.
tak, serca lubią "w białych kwiatach
tańczyć i łączyć kwiaty na welon"
Mgła jest fajna
Zasłonić może cały świat
Fajny wiersz:)
Ja nie potrafię patrzeć przez mgłę, lubię jasność
sytuacji...ale rozmarzenie w wierszu jest piękne :)
Pozdrawiam cieplutko :)
Piękne rozmarzenie, przeczytałam z przyjemnością :)
Pozdrawiam serdecznie :)