Marzenie

Jak ptak w przestworza wzbić się wysoko,
I czuć powiew wiatru na twarzy.
Niczym małe dziecko kąpać się w blasku złocistych promieni,
A potem odpoczywać w anielskich obłokach.
W nieboskłonie odbywać swój żywot codzienny,
Na ludzkie troski patrzeć z góry.
I dotrzeć tam,gdzie dzień się kończy,a wschodzi noc tajemnicza,
Zmróżyć oczy w blasku księżyca,
Gdy światła ognistej kuli już nie ma.
Uskrzydlonymi nogami wkroczyć na mleczną drogę.
By między gwiazdami spacerowć i krążyć wokół własnej osi.
Jak ptak w przestworza wzbić się wysoko,
I czuć powiew wiatru na twarzy.
A potem opadać powolij w dół.
Jak liść na ziemię,aby móc marzyć...

Dla wszystkich cichych poetów.

autor

black rose

Napisany: 2006-05-11 Dodano: 2006-06-03 21:52:05

Ten wiersz przeczytano 686 razy

Oddanych głosów: 4

Rodzaj Bez rymów Klimat Obojętny Tematyka Życzenia

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie