Marzenie

Marzenie

Iść ścieżką piaszczystą, co wiedzie do bramy,
Iść i rozmawiać w myślach ze sobą samym,
Stanąć przed dużymi dębowymi drzwiami,
Rozejrzeć się i zobaczyć sen z marzeniami,

Który ziścił się całkiem przypadkiem.
Nie zamierzam odrzucać, co los dał.
Niech ławeczka pod oknem będzie mi świadkiem,
Że pod rozrośniętą gruszą będę dziś spał.

Leżeć i dać się pochłonąć trawie!
Leżeć i słuchać rechotu w stawie!
Stanę z rozmachem roztańczę żonę,
Z radością popatrzę na buzię dzieci ubłocone.

Dom z cegły, co tak jak ja oddycha,
Ogród czarodziejski gdzie są zwykłe drzewa.
Rodzina, spokój, cisza i słońce, co promykami prycha,
Cóż więcej do szczęścia człowiekowi potrzeba?


17(VI)2008 Szczecin

autor

Kinolus

Napisany: 2008-06-17 Dodano: 2008-06-17 16:52:48

Ten wiersz przeczytano 430 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Rymowany Klimat Melancholijny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie