Marzenie martwego człowieka

Ten marzyciel bez mózgu

On

I jego całkiem puste marzenia

Wynalazł prawdę która okłamywała
Człowiek który płakał nadmiernie
To nie jego wina zniszczyła świat

Ale zaszedł i tak już za daleko

Stłumiony krzyk
Płacz perlistych łez
Upuszczona nagle krew

Bezwyraziste oczy
Zapatrzone w własną śmierć

Ciało

Nie ma go tutaj

Mówił często tak bardzo nie swoimi słowami
Paranoja w której ugrzązł
Teraz już nie ma znaczenia

Bezlitośnie nastąpił koniec

Znów ten oddech poczuć
Marzenie martwego człowieka

autor

Sir Peter Agis

Napisany: 2006-06-13 Dodano: 2006-06-13 02:20:20

Ten wiersz przeczytano 381 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Bez rymów Klimat Zimny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie