Marzenie o raju
tęsknota ,może Cię kiedyś spotkam
Kidy przed sądem ostatecznym stanę
A Piotr święty otworzy mi bramę
Będę się rozglądał po raju zakątkach
Oczami duszy ,będę szukał mojego
dzieciątka
Bo gdzie by mogła być, jak nie z
aniołami
Na łąkach zielonych pokrytych kwiatami
A moja Nikola cała w biel ubrana
Kwiatami rajskimi ukoronowana
Bo jeszcze bawiąc się,królową być
chciała
A teraz po odejściu, w niebie królowała
Ujrzała moją postać, rączki w górę
uniosła
Pokazała mi piękno nieba, gdzie zawsze jest
wiosna.
Wróciło znowu do mnie, to potworne
widzenie
Jej ostatnie sekundy,i ostatnie
tchnienie
Buzia Jej jakoś dziwnie drgnęła
świat mi się zawalił Nikola usnęła
Krzyk matki rozerwał na strzępy głuchą
ciszę
krzyk ten do dzisiaj trwa i nieustannie go
slyszę
Komentarze (14)
piękny wiersz choć bardzo smutny napisz coś wesołego
Nikolka się ucieszy wierzę w to pozdrawiamy Mira i
Janusz
prosze pisac, wszystko to co Pan czuje prosze
przelewac na papier... bedzie Pan pisał i płakał i
znów od nowa...potem przyzwyczai sie do tego bólu i
tesknoty...potem minie rok, drugi, trzeci, nastepny
...a to wciaz bedzie jakby wczoraj...tylko juz nauczy
sie Pan zyc z tym bólem...a teraz niech Pan płacze,
mamy prawo do żałoby i łez...pisanie pomoże...
Piekny wiersz, chociaż bardzo smutny. W każdej
rodzinie ktoś umarł i takie przeżycia ludzie mieli.
Mnie osobiście bardzo porusza odejście dziecka , lub
młodzieży. Pozdrawiam mile.
Powinnam przemilczeć, bo po przeczytaniu słowa uwięzły
mi w gardle...Mimo smutku piękny wiersz, serce ściska
z rozpaczy, łzy cisną się do oczu. Moje myśli pobiegły
do mojej czteroletniej wnusi i aż zadrżałam, NIE,
Boże, tylko nie to !!! Pozdrawiam.
Smutno to ująłeś. Potrafisz zaciekawić. Miło było
przeczytać:) Pozdrawiam:)
Smutny nic nie jestem w stanie napisać...spokojnej
nocy.
oj zadrżało moje serce po przeczytaniu tego smutnego
wiersza pozdrawiam:))
Przejmujący wiersz...
Często człowiek zadaje sobie pytanie czemu los bywa
tak okrutny...
To co przeżywasz musi,być straszne,mimo wszystko
trzymaj się!
Pozdrawiam ciepło.
rodzinna tragedie
Pozdrawiam serdecznie
Jaki smutny przekaz.
Współczuję.
Bardzo smutny wiersz.
Pozdrawiam
kto daje i zabiera, może wiara daje tylko szczęście
niewidzialne póki się w nie nie wejdzie. trzymaj się
Moje kondolencje...
Piękny, bardzo smutny wiersz... Tylko wiara może dać
nam nadzieję, że kiedyś spotkamy się po drugiej
stronie tęczy z naszymi ukochanymi bliskimi, którzy
odeszli za wcześnie... Ściskam serdecznie