Marz(n)ę

Marznę.
Przeszywa mnie na wskroś
Chłód samotnego poranka.
Nie wystarcza już
Przykrótki płaszczyk utkany ze wspomnień.
I tak mam mrozu pełne kieszenie.
Wiatr mi przewiewa
Przez dziury w pamięci, bo
Zapomniałam wziąć na nie szalika.
Znowu odmrożę sobie uszy.

Idziesz!
Już Cię tam widzę!
Aż mnie radością palą policzki!
- Rumieńcem Cię objął mróz, moja droga.
- Nie jest mi zimno, miły.

autor

koalicja

Dodano: 2008-12-28 14:57:15

Ten wiersz przeczytano 478 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Bez rymów Klimat Optymistyczny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie