Maska sztucznego uśmiechu

Przykryta szarością swych myśli ,
Otwieram wieczyste księgi marnego życia.
Pale kartkę po kartce mego życiorysu ,
Duszę się dymem splamionych krwią stronic .
Zakładam twą maską sztucznego uśmiechu,
Dzięki której nie zdołam sie udusić otaczającym mnie powietrzem .
Zatrzymuje sie na wręcz przezroczystej stronicy 16 lata ,
Oślepia mnie blask , zaczynam czuć letni wiatr na mojej twarzy , delikatny dźwięk pobrzmiewającej gitary .
ściągam maskę by zaczerpnąć tego afrodyzjaku .
Bez świadomości fikcyjności tej oazy napełniam płuca zadymionym powietrzem ,
Padam na twarz z otwartymi oczyma , bez pulsu ,
Trzymając w dłoni mocno zaciśniętej , maskę Twego sztucznego uśmiechu .

teraz nastawiam drugi policzek i czekam na szczere komentarze .

autor

niczyja

Napisany: 2008-06-24 Dodano: 2008-06-28 14:20:55

Ten wiersz przeczytano 739 razy

Oddanych głosów: 7

Rodzaj Groteska Klimat Smutny Tematyka Śmierć

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie